چرا خاتمی ناراحت است؟
ادعای خاتمی و همکیشانش در برگزاری رفراندوم و نیز بحرانی جلوه دادن شرایط کشور به دلیل ناکامی و شکست سنگین آنان در انتخابات است. طرح برگزاری رفراندوم یقینا بیاحترامی به همه ملت ایران است؛ بویژه 40 میلیون نفری که پای صندوقهای رای حاضر شدهاند و 5/24 میلیون نفری که آقای احمدینژاد را به عنوان رئیسجمهور منتخب خود برگزیدهاند.
انتخابات دهم ریاست جمهوری و مشارکت 40 میلیونی (85 درصدی) مردم در این انتخابات و در نهایت انتخاب شدن مجدد احمدینژاد با رای 5/24 میلیونی مردم، مطمئنا خشم بسیاری از سیاسیون در جناحهای مختلف را به همراه داشته است،چه آنها که از همان دور اول ریاست جمهوری او شمشیرهای خود را از رو بسته و کمر به زمین زدن دولت نهم بسته بودند و در برابر افکار عمومی هم ابایی از گفتن این مساله نداشتند و چه آنهایی که پس از پیروزیاش در انتخابات دهم، نتوانستند این مساله را تاب بیاورند و با بیانیههای مختلف،تشویق اغتشاشگران به آشوبهای گوناگون را سرلوحه اقداماتشان قرار دادند. البته این مخالفتها و کارشکنیها از جایی اوج گرفت که شعار توسعه سیاسی گروه اصلاحطلب در دوره اصلاحات منجر به مشارکت بالای مردمی در انتخاباتهای مختلف نشد و در نهایت منجر به افزایش خشم حامیان توسعه سیاسی از رای بالای احمدینژاد در انتخابات دهم و شکسته شدن رکورد آرای سید محمد خاتمی در رقابت دهم شد. به نظر میرسد همین مسائل نیز باعث ناراحتی رئیسجمهور سابق ایران از نتایج انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری شده باشد. ناراحتیای که با تبریک گفتن زودهنگام به رقیب شکست خورده احمدینژاد در رقابت انتخاباتی بروز کرد، با سکوت وی در طول روزهای آشوب و اغتشاش همراه شد و در نهایت به شبهه راهکاری به نام «رفراندوم» ختم شد. حرکت چهرههای شاخص اصلاحطلب پس از انتخابات، به پازلی میماند که هر روز قطعات جدیدی از آن درست شده و در جای خود قرار میگیرد تا در انتها بتوان از آن چهره واقعی اصلاحات مدنظر این افراد را از نزدیک به تماشا نشست. روز اول، اعلام پیروزی در انتخابات آنهم تنها چند ساعت پس از آغاز رایگیری و تبریک گفتن این پیروزی بزرگ (!) به میرحسین موسوی توسط اشخاصی چون سیدمحمد خاتمی بود. قطعه بعدی اعلام تقلب در انتخابات و پیشنهاد ابطال انتخابات و برگزاری دوباره آن با حضور نمایندگان مجامع بینالمللی بود و در تازهترین مرحله نیز به برگزاری رفراندوم برای مشروعیت دولت و به تبع آن مشروعیت نظام میرسیم و هنوز از قطعات دیگر خبری نیست... اما با جمع شدن تمام قطعات این پازل چه شکلی ساخته میشود؟ به نظر نمیرسد این تصویر مخدوش که با عجله و خشم بسیار چیده شده،جز اینکه آینهای بسازد تا چهره واقعی مدعیان اصلاحات و دموکراسی در کشور (که همان دیکتاتوری محض است) مشخص شود، فایدهای برای این افراد داشته باشد و البته اگر بخواهند در این آینه خودساخته، نگاهی انداخته و یا راه آمده را از اول در ذهنشان مرور کنند، متوجه خواهند شد که از همان ابتدای شرکت در انتخابات اعتقاد نداشتنشان به قانونی که میگوید شورای نگهبان ناظر بر انتخابات است، مشخص بود و نیازی به این همه آشوبسازی و افراطیگری نبود تا نشان دهند به قانون اساسی پایبندی ندارند. اما در حالیکه نسخهای که همراهان بیگانه سبزها برای این حرکت پیچیدهاند، توانایی اجرایی شدن در کشور را ندارد، اصرار لیدرهای اصلاحطلب به استفاده از این مُسکنهای مقطعی دلایل نامشخصی دارد، چنانچه درپیشنهاد اخیر مجمع روحانیون مبارز هم برای برگزاری رفراندوم،مشخص نشده است که در همه پرسی که مدنظر این افراد است، قرار است چه سوالی به نظر مردم گذاشته شود؟ و در حالیکه ایرانیان در روز 22 خرداد با شرکت میلیونی و حداکثری در انتخابات دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در همه پرسی بزرگی شرکت کرده و به گفتمان عدالت و خدمت رای دادهاند، اعتراض این عده به انتخاب مردم و ناراحتیشان از چیست؟
کسانی که میدانند فرمان انجام رفراندوم در قانون اساسی ایران، مطابق اصل 110 قانون اساسی باید از جانب رهبری صادر شود و نظارت بر آن مطابق اصل 99 قانون اساسی به عهده شورای نگهبان است و از طرف دیگر نهادهایی مانند شورای نگهبان را قبول نداشته و انتظار دارند مجمع تشخیص مصلحت نظام برخلاف قانون اساسی وارد میدان نظارت بر این همه پرسی شود،به دنبال چه هستند؟ با وجود اینکه مجمع روحانیون مبارز و سیدمحمد خاتمی اعلام کردهاند که برای برون رفت از بحران فعلی چنین پیشنهادی دارند، کارشناسان سیاسی معتقدند بحرانسازان با ایجاد بحرانهای گوناگون و پس از آن شرطگذاری برای حل این بحرانها (!) سعی دارند به هر نحو ممکن از بار ناراحتی خود از «نه» چندین باره مردم به خود و گروهشان بکاهند. محمد خوشچهره، نماینده مجلس هفتم انگیزه طراح پیشنهاد رفراندوم را مهمتر از نفس این طرح دانست و افزود: باید بررسی شود که طراح رفراندوم چه انگیزهای را برای مطرح کردن این پیشنهاد داشته است. این استاد دانشگاه با اشاره به الزامات و پیششرطهای برگزاری رفراندوم تاکید کرد: برای انجام رفراندوم طبق قانون اساسی باید دو سوم نمایندگان مجلس اجازه برگزاری آن را بدهند که با توجه به محتوای این پیشنهاد، رای نمایندگان به آن بعید خواهد بود و با این آگاهی باید دید هدف اصلی از مطرح کردن چنین پیشنهادی چیست. حسین سبحانینیا از اعضای هیات رئیسه کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس اما طرح بحث رفراندوم را نشانه بحران در تفکر طراحان آن دانست و گفت: بحران را همین آقایان درست کردند اما به واقع یک انتخاباتی انجام و گروهی پیروز شده و گروهی شکست خورده، حالا شکست را نمیخواهند بپذیرند.
نماینده مردم نیشابور اینگونه اظهارات را نشاندهنده عدم تمکین این افراد به قانون دانست و اظهار داشت: در حقیقت با این شکست، بحرانی فکری و سیاسی در این جریان به وجود آمده است و پذیرش این بحران سنگین برایشان بسیار سخت است. وی با ذکر شرایط قانونی رفراندوم افزود: اینکه هرکس یک مسالهای باب مزاجش نبود تقاضای رفراندوم کند، پذیرفتنی نیست و شما در کجای دنیا سراغ دارید که اگر یک حزب شکست خورد، درخواست رفراندوم کند. با این حال برخی هم معتقدند رفراندومی بزرگ در کشور برگزار شده و مردم رای خود را دادهاند. نماینده مردم تهران در مجلس طرح برگزاری رفراندوم از سوی محمد خاتمی را غیرقانونی و همسو با خواست بیگانگان و دشمنان انقلاب دانست و گفت: وی در حالی مدعی برگزاری رفراندوم است که همه پرسی ملت ایران را در حماسه 22 خرداد که موجب طرد جریان اصلاحات شد، ندید.بیژن نوباوه، نماینده مردم تهران و عضو فراکسیون اصولگرایان مجلس با اشاره به ادعای خاتمی و مجمع روحانیون مبنی بر برگزار کردن رفراندوم در کشور گفت: ادعای خاتمی و همکیشانش در برگزاری رفراندوم و نیز بحرانی جلوه دادن شرایط کشور به دلیل ناکامی و شکست سنگین آنان در انتخابات است. وی افزود: طرح برگزاری رفراندوم یقینا بیاحترامی به همه ملت ایران است؛ بویژه 40 میلیون نفری که پای صندوقهای رای حاضر شدهاند و 5/24 میلیون نفری که آقای احمدینژاد را به عنوان رئیسجمهور منتخب خود برگزیدهاند.نوباوه طرح برگزاری رفراندوم از سوی خاتمی و مجمع روحانیون را امری غیرقانونی، غیرمنطقی و غیراصولی دانست و تاکید کرد: این ادعا همسو با خواست بیگانگان و دشمنان انقلاب اسلامی مطرح شده است، چرا که بیگانگان زمانی که میخواهند کلیت نظام را زیر سوال ببرند طرحهایی همچون برگزاری رفراندوم را مطرح میکنند، از این رو رفراندوم زمانی در کشور برگزار میشود که اصل آن به خطر افتاده باشد. وی با اشاره به اقدامات غیرقانونی و قانونگریزانه موسوی و خاتمی که منجر به بروز اغتشاشاتی در کشور شد، خاطرنشان کرد: آن دسته از گروهها و افرادی که نتیجه انتخابات آزاد ملت ایران را نپذیرفتند و هیچگونه دلیل و مدرکی برای ادعاهای پوشالی خود ندارند، چطور میخواهند نتیجه رفراندومی را بپذیرند که یقینا نتیجه آن شکست قطعی آنان است.